کد مطلب:321218 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:195
علی محمد همان قائم موعود است
فصل بعد از ذكر خطبه عباراتی چند ذكر می كند كه خلاصه ی آنها این است كه خدمت علما و بزرگان عرض می كند كه آن قائم موعودی كه همه انتظار او را داشتید و عجل الله فرجه می گفتید اینك به جمیع دلایل و برهان و علایم و آثار اشراق فرموده بعد آیاتی چند از كتاب را با كلمات خود جزوه كرده ترصیع می كند و منظورش ذكر فضل این شخص است بعد می گوید با وجود این علما تكذیب او را نمودند و تهمت به علما نمی زنم كه طالب حق نیستند ولی این از دو جهت است كه عین عبارت نوشته می شود یكی تصور ننمودن اینكه شاید آنچه از آیات و آثار و اخبار درباره رجعت و قیامة و ظهور وارد شده حقیقت آنها را نفهمیده باشند و حال آنكه مجمع علیه است كه آنچه از آیات و اخبار متعلق به قیمت و ساعت و رجعت و ظهور و جنت و نار و صور و قیام من فی القبور است متشابه است و ما یعلم تاویله الا الله و الراسخون فی العلم و حدیثنا صعب مستصعب لا یحتمله الا ملك مقرب او نبی مرسل او مؤمن امتحن الله قلبه للایمان و یوم تاویل بالاجماع یوم رجعت و ظهور است و مصادیق آیات ظاهر و مؤمن
ممتحن بالأجماع از اصحاب قائم است و دیگر آنكه این حزب را به جمیع فسوق و فجور و قبایح و مناهی مرتكب و عامل دانسته و مفسد و شریر اعتقاد كرده اند و نعوذ بالله ایشان را منكر الوهیت و ربوبیت و نبوت و رسالت دانسته اند و یا نستغفر الله متوسل و متشبث به ولایت اهل بیت طهارت نیستند و علمای اعلام شاید افعال و اقوال بعضی لا مذهبهای عالم و بی دینهای از خدا بی خبر را كه به واسطه ی اغراض و امراض شان خود را نسبت به این حزب داده و می دهند میزان عقاید و تعلیمات این حزب دانسته اند و این از انصاف بعید است میزان بیانات صاحب امر است و حركات مؤمنین و متمسكین به كتاب بعد شرحی از بی غرضی خود و تمجید این جماعت و متصف بودن شان به اخلاق حمیده و عقاید سدیده و تقوی و اعمال حسنه و غیر اینها می دهد بعد می گوید و از فساد و ما یتكذر به القلوب و عما یكدر العقول به كمال جد و اجتهاد هارب و از اصول دیانت این حزب است ان تقتلوا خیر لكم من ان تقتلوا و قوله عز ذكره نصرت در این ظهور اعظم به اخلاق و اعمال و تقوی و انقطاع مقرر شده و در زیر و الواح از قلم اعلی ثبت گشته هذه من سنة الله فی هذا الظهور و الاعظم و لن تجد لسنة الله تبدیلا و لا تحویلا هذا حكم جعله الله محفوظا من كلمة یمحو الله ما یشاء و مزینا بطرازثیت و عنده ام الكتاب انتهی تا آنكه می گوید آنچه خلاصه اش این است كه می گویند كه حضرت صاحب الامر (ع) به جمیع آیات و علامات ظاهر گشته است و باز شرحی از اسلام خود داده است و خواهش می كند كه در این اوراق به دقت نظر نمائید اگر دیدید كه مطابق كتاب و سنت و ادله عقلیه است به آنها بگیرید و اگر دیدید مخالف است بر مردم واضح كنید و بطلان آنها را برسانید و راهش این است كه از خاك پای مبارك شهر یاری استدعا نمایند كه این جماعت را حاضر كنند و با علمای اسلام مكالمه كنند اگر آنها معتقد خود را به دلیل كتاب و سنت ثابت كردند به آن بگیرند و اگر نكردند مستحق عذاب باشند.
ممتحن بالأجماع از اصحاب قائم است و دیگر آنكه این حزب را به جمیع فسوق و فجور و قبایح و مناهی مرتكب و عامل دانسته و مفسد و شریر اعتقاد كرده اند و نعوذ بالله ایشان را منكر الوهیت و ربوبیت و نبوت و رسالت دانسته اند و یا نستغفر الله متوسل و متشبث به ولایت اهل بیت طهارت نیستند و علمای اعلام شاید افعال و اقوال بعضی لا مذهبهای عالم و بی دینهای از خدا بی خبر را كه به واسطه ی اغراض و امراض شان خود را نسبت به این حزب داده و می دهند میزان عقاید و تعلیمات این حزب دانسته اند و این از انصاف بعید است میزان بیانات صاحب امر است و حركات مؤمنین و متمسكین به كتاب بعد شرحی از بی غرضی خود و تمجید این جماعت و متصف بودن شان به اخلاق حمیده و عقاید سدیده و تقوی و اعمال حسنه و غیر اینها می دهد بعد می گوید و از فساد و ما یتكذر به القلوب و عما یكدر العقول به كمال جد و اجتهاد هارب و از اصول دیانت این حزب است ان تقتلوا خیر لكم من ان تقتلوا و قوله عز ذكره نصرت در این ظهور اعظم به اخلاق و اعمال و تقوی و انقطاع مقرر شده و در زیر و الواح از قلم اعلی ثبت گشته هذه من سنة الله فی هذا الظهور و الاعظم و لن تجد لسنة الله تبدیلا و لا تحویلا هذا حكم جعله الله محفوظا من كلمة یمحو الله ما یشاء و مزینا بطرازثیت و عنده ام الكتاب انتهی تا آنكه می گوید آنچه خلاصه اش این است كه می گویند كه حضرت صاحب الامر (ع) به جمیع آیات و علامات ظاهر گشته است و باز شرحی از اسلام خود داده است و خواهش می كند كه در این اوراق به دقت نظر نمائید اگر دیدید كه مطابق كتاب و سنت و ادله عقلیه است به آنها بگیرید و اگر دیدید مخالف است بر مردم واضح كنید و بطلان آنها را برسانید و راهش این است كه از خاك پای مبارك شهر یاری استدعا نمایند كه این جماعت را حاضر كنند و با علمای اسلام مكالمه كنند اگر آنها معتقد خود را به دلیل كتاب و سنت ثابت كردند به آن بگیرند و اگر نكردند مستحق عذاب باشند.